Ευρωπαϊκό χαστούκι στην Τουρκία
Όταν παριστάνεις τον νταή και προσπαθείς να πεις ότι είσαι με όλους και λαϊκός και θρησκευτικός, καταντάς λαϊκιστής και γραφικός. Είναι πάντα εύκολο να τα βάλεις με κάποιον που καταπατάς ήδη. Έχει όμως ενδιαφέρον η αντίδρασή σου όταν δεν έχεις ανάδραση με μια υπερκρατική οντότητα που αποτελεί τον τρίτο πληθυσμό του κόσμου με πάνω από 500 εκατομμύρια πολίτες, που είναι η πρώτη οικονομική δύναμη του κόσμου και κατέχει μέσω των κρατών – μελών της την πρώτη σε μέγεθος ΑΟΖ στον κόσμο. Αν προσθέσουμε σε αυτό ότι η σημαία της αντιπροσωπεύει τους δώδεκα Απόστολους και το χρώμα της Παναγίας, είναι αξιοθαύμαστο που θέλεις να ενταχθείς μόνο και μόνο για οικονομικούς λόγους. Το μόνο σίγουρο είναι η παραμικρή κίνηση που κάνεις για να παίξεις τουλάχιστον τον ρόλο μιας περιφερειακής δύναμης έχει αμέσως επιπτώσεις, αφού δεν υπολογίζεις ότι η Κύπρος ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2004 κι ότι το θέμα της ενέργειας απασχολεί όλη την Ένωση. Όταν όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει την ενεργειακή της ασφάλεια μέσω της απεξάρτησης από το μονοπώλιο και το ολιγοπώλιο και την ανάπτυξη και αξιοποίηση των αυτόχθονων πηγών εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, οι άσκοπες κινήσεις εντός κυπριακής ΑΟΖ μετατρέπονται σε στρατηγικά λάθη. Είναι σημαντικό και για τους ραγιάδες που νομίζουν ότι ό,τι και να κάνει η βαρβαρότητα στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν θα αντιδράσει κανείς από εμάς, να βλέπουν ότι η Κύπρος δεν είναι πια μόνη της όπως παλιά κι ότι υπάρχουν κοινά συμφέροντα που σταθεροποιούν της συμμαχίες, οι οποίες ενεργοποιούνται άμεσα όταν υπάρχει ένα κρίσιμο πλαίσιο. Η Τουρκία δεν μπορεί πια να παίξει μονότερμα μ’ ένα διαιτητή πουλημένο σ’ ένα στημένο παιχνίδι. Τώρα υπάρχει η θεωρία παιγνίων που αλλάζει όλα τα πράγματα και δεν πρόκειται για ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Έτσι η Κύπρος λειτουργεί πλέον σ’ ένα ομαδικό πλαίσιο και αυτό γίνεται χάρη στην ΑΟΖ της. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε καλύτερα πως η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί ως εργαλείο και όργανο για την απελευθέρωση της Κύπρου. Τώρα διαχειριζόμαστε πράγματα που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε πριν μερικά χρόνια. Η Κύπρος είναι ένα ευρωπαϊκό κράτος που υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι χάρη σε αυτή την ένωση που τα δεδομένα είναι ριζικά διαφορετικά. Η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να καταπατά τους πάντες όποτε το γουστάρει γιατί έχει επιπτώσεις. Αυτό το νέο πλαίσιο πρέπει να αξιοποιήσει η Κύπρος μας για να μην είναι πια σε μια παθητική στάση. Η κυπριακή ΑΟΖ λειτουργεί απελευθερωτικά γιατί συνεχίζει τη στρατηγική του Ελληνισμού που πάντα έβλεπε τη θάλασσα ακόμη και όταν ήταν στην ξηρά, γιατί ακολουθεί και τα στρατηγήματα της Φιλικής Εταιρείας που δεν έπαψε ποτέ να ποτίζει με το πνεύμα της τους ελεύθερους Έλληνες, που δεν αποδέχονται τη σκλαβοσύνη, γιατί αποφάσισαν να ζήσουν ανεξάρτητοι δίχως φοβίες.
πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=17212&l=gr
**********************************
Οι άσκοπες κινήσεις της Τουρκίας
Η Τουρκία προσπαθεί να κάνει κινήσεις εντυπωσιασμού στην κυπριακή ΑΟΖ, διότι στην ουσία δεν ξέρει τι να κάνει με αυτό το θέμα. Εδώ και δεκαετίες δεν τα βγάζει πέρα με τον θαλάσσιο χώρο. Προσπαθεί να αποφύγει τις επιπτώσεις του Δίκαιου της Θάλασσας από το 1982, μάταια βέβαια. Προσπάθησε να αποφύγει την ύπαρξη συμφωνιών στη Μεσόγειο, αλλά δεν τα κατάφερε. Η ψευδαίσθησή της τελείωσε το 2003 με την οριοθέτηση μεταξύ της Κύπρου και της Αιγύπτου. Στην συνέχεια δεν τα έβγαλε πέρα με τον Τάσσο Παπαδόπουλο που ανακήρυξε την ΑΟΖ το 2004. Βέβαια επειδή υπάρχουν ακόμα φιλότουρκοι και ραγιάδες που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει πρέπει να υπενθυμίσουμε στους αγωνιστές ότι το επίσημο κείμενο υπάρχει και στην ιστοσελίδα των Ηνωμένων Εθνών. Έτσι η Τουρκία συνέχισε τις ήττες της με τις επόμενες οριοθετήσεις της Κύπρου με τον Λίβανο και το Ισραήλ, το 2007 και το 2010. Όμως σε πρακτικό επίπεδο τα προβλήματά τους επιδεινώθηκαν με τα θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου και τους γύρους αδειοδότησης. Διότι προσπαθούσε να επιδείξει τη δύναμή της σε όλους, δηλώνοντας ότι έχει τον έλεγχο σε όλη την περιοχή, ενώ η Κύπρος της αντιστεκόταν συνεχίζοντας την υψηλή της στρατηγική με την ΑΟΖ της. Προσπάθησε βέβαια να επηρεάσει τις εταιρείες για να μη συμμετέχουν στον διαγωνισμό αδειοδότησης αλλά και πάλι μάταια. Μάλιστα με την εταιρεία ΕΝΙ δεν κατάφερε να επιβάλλει τη θέλησή της και δέχτηκε παρατήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τώρα προσπαθεί να επηρεάσει την κατάσταση μέσω των σεισμικών ερευνών στα θαλάσσια οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Κι αν μερικοί της δίνουν σημασία είναι μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν ιδέα για το Δίκαιο της Θάλασσας και μπερδεύουν κυριαρχία με κυριαρχικά δικαιώματα. Η ΑΟΖ λειτουργεί ως κυριαρχικό δικαίωμα με τα διεθνή χωρικά ύδατα. Κατά συνέπεια είναι εκ φύσης εκτός κυριαρχίας του κράτους. Αυτό σημαίνει ότι πρακτικά επιτρέπεται βέβαια η αβλαβή διέλευση και μπορεί ένα ξένο στρατιωτικό σκάφος να βρίσκεται εντός της ΑΟΖ. Βλέπουμε λοιπόν ότι η Τουρκία θα μπορούσε βέβαια και χωρίς κανένα πρόβλημα να βρίσκεται με αυτόν τον τρόπο στην κυπριακή ΑΟΖ. Με τις κινήσεις που κάνει τώρα αποδεικνύει ότι δεν κάνει τίποτα επί της ουσίας, απλώς θέλει να δείξει ότι βρίσκεται στην περιοχή γι’ αυτό το λόγο δεν υπάρχει καμία ανάγκη να της δώσουμε σημασία και συνεχίζουμε ακάθεκτα την υψηλή στρατηγική της Κύπρου. Μάλιστα η Ελλάδα ακολουθεί την ίδια διαδικασία όπως το αποδεικνύει και ο γύρος αδειοδότησης στα ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα. Βέβαια τώρα η Τουρκία έδειξε το αληθινό της βλέμμα ακόμα και σε αυτούς που αλληθωρίζουν και δεν αποδέχονται ότι είναι ανίκανη να τηρήσει το Δίκαιο της Θάλασσας, γιατί δεν θέλει το δίκαιο από την αρχή, αφού δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
πηγή: http://www.lygeros.org/articles?n=17209&l=gr
.jpg)
