Γαλάζια μου αυγή κι 'αστρο τον πόθων μου
η γαλανόλευκη θωριά σου θ' ανεβαίνει
πάντα ψηλά κι 'ολο ψηλά κι 'ολο ψηλότερα
σημαία μου ακριβή καί χιλιοδοξασμένη.
Κι αν είναι νά πεθάνουμε γιά σένα
πατρίδα μου γλυκειά καί τιμημένη
χαλάλι της Ελλάδος
μιά φορά κανείς πεθαίνει!
Παντέρημη στό βράχο σου Ελλάδα μου
απόμεινα νά καρτερώ εσέ πατρίδα
νά μ' ανταμώσεις καί νά γείρω στήν αγκάλη σου
ειν' η στερνή πού μου απόμεινε ελπίδα.
Κι αν είναι νά πεθάνουμε γιά σένα
πατρίδα μου γλυκειά καί τιμημένη
χαλάλι της Ελλάδος
μιά φορά κανείς πεθαίνει!
Πεθαίνω μά θά ζω μέσα στά κύματα
σέ κάθε φύσημα του ανέμου στό Αιγαίο,
πού θά χαϊδεύει τήν σημαία σου Ελλάδα μου
μέ της καρδιάς μου τό παλμό τόν τελευταίο.
Κι αν είναι νά πεθάνουμε γιά σένα
πατρίδα μου γλυκειά καί τιμημένη
χαλάλι της Ελλάδος
μιά φορά κανείς πεθαίνει!
η γαλανόλευκη θωριά σου θ' ανεβαίνει
πάντα ψηλά κι 'ολο ψηλά κι 'ολο ψηλότερα
σημαία μου ακριβή καί χιλιοδοξασμένη.
Κι αν είναι νά πεθάνουμε γιά σένα
πατρίδα μου γλυκειά καί τιμημένη
χαλάλι της Ελλάδος
μιά φορά κανείς πεθαίνει!
Παντέρημη στό βράχο σου Ελλάδα μου
απόμεινα νά καρτερώ εσέ πατρίδα
νά μ' ανταμώσεις καί νά γείρω στήν αγκάλη σου
ειν' η στερνή πού μου απόμεινε ελπίδα.
Κι αν είναι νά πεθάνουμε γιά σένα
πατρίδα μου γλυκειά καί τιμημένη
χαλάλι της Ελλάδος
μιά φορά κανείς πεθαίνει!
Πεθαίνω μά θά ζω μέσα στά κύματα
σέ κάθε φύσημα του ανέμου στό Αιγαίο,
πού θά χαϊδεύει τήν σημαία σου Ελλάδα μου
μέ της καρδιάς μου τό παλμό τόν τελευταίο.
Κι αν είναι νά πεθάνουμε γιά σένα
πατρίδα μου γλυκειά καί τιμημένη
χαλάλι της Ελλάδος
μιά φορά κανείς πεθαίνει!