1965 ; ΤΥΧΑΙΟ ; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ !
Η λέξη φιλότιμο ποσώς αν όχι ουδόλως μεταφράζεται σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, την αισθανόμαστε, τη νιώθουμε και την εκφράζουμε με τον δικό μας Ελληνικό τρόπο.
Οι Σακελλάριος - Γιαννακόπουλος, με το ευθύβολο ρωμαίικο χιούμορ και την Αριστοφανική σάτιρα, δημιούργησαν τον Μαυρογιαλούρο, τον Γκρούεζα και μια πλειάδα ευανάγνωστων χαρακτήρων παίζοντας με το αιώνιο παιχνίδι που λέγεται Πολιτική. Πόσο πιο επίκαιρη μπορεί να γίνει η φράση του χωρικού Σωτήρη «Φάγανε... φάγανε… φάγανε... από παντού !!!» και η διαπίστωση του Μαυρογιαλούρου «Πολύ θα ήθελα να δω έναν Έλληνα να πει… συγγνώμη… συγγνώμη ρε παιδιά... έφταιξα…». Μας θυμίζει μήπως κάτι; Ένα έργο που γράφτηκε πριν από μισό αιώνα;
Χρειάστηκε η τράκα του αυτοκινήτου του Μαυρογιαλούρου για να έρθει το μυαλό στη θέση του και να δει την αλήθεια, εξ’ ου και ο πρώτος τίτλος του έργου Ανώμαλη προσγείωση.
Η ελληνική δραματουργία έχει έργα σαν το Υπάρχει και φιλότιμο που διακρίνονται για τη φρεσκάδα, τη διαχρονικότητα, τον ρομαντισμό, την αίσθηση της αλήθειας, μα πάνω από όλα τη βαθιά γονιδιακή σχέση που μας ενώνει με το θέατρο του τόπου μας.
