- Την πνευματική (ανυπόκριτη αγάπη προς τον Θεό, δηλαδή προς τον πλησίον μας).
- Την φυσική (πχ. γονείς προς παιδιά).
- Την κενόδοξη / υπερήφανη (π.χ. : με επαινεί και μου πλέκει το εγκώμιο πως να μην τον αγαπώ;).
- Του συμφέροντος (π.χ. : τον αγαπώ γιατί ψωνίζει από το μαγαζί μου, γιατί με διόρισε κ.λπ).
- Την σαρκική (π.χ. :αγαπώ τις γυναίκες / άνδρες που σαρκικώς με ελκύουν).
Για την φυσική αγάπη το λέει η λέξη είναι φυσική – έμφυτη άρα δεν βλάπτει. Οι υπόλοιπες τρεις όμως, είναι βαθύτατα ζημιογόνες και βλαβερές για την ψυχή μας.
Η μόνη αγάπη που μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην σωτηρία είναι η πρώτη, η πνευματική αγάπη. Η αγάπη που πρέπει να έχουμε γιά όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις : φτωχός – πλούσιος, άρρωστος – υγιής, αμαρτωλός – δίκαιος, ξένος – συγγενής. Αληθινή καί τελεία αγάπη είναι, νά τούς βλέπουμε όλους μέ τόν ίδιο τρόπο καί νά τούς αγαπούμε όλους εξίσου καί εκείνους πού μάς αγαπούν καί εκείνους πού μάς μισούν.
Επιμέλεια θέματος : Δέσποινα Σεμερτζίδου
